حســــرت ، یعنی خواستن تـــــــو كه داشتن نمی شود
هیـــچوقـــــــــت...!!!
حســــرت ، یعنی خواستن تـــــــو كه داشتن نمی شود
هیـــچوقـــــــــت...!!!
از هر مسئله ای که تنها راه حلش، گذر
\"زمـان\"
است بیزارم
تظـاهـر بـہ شـادﮮ مـﮯ ڪنمـ !
حرفــ مـﮯ زنمـ مثـل همـہ امـا ؛
خيلـﮯ وقتــ استــ مـُرده امـ...!
دلمـ مـﮯ خـواهـد ببـارمـ و ڪسـﮯ نپـرسـد چـرا ؟!
تـو چـہ مـﮯ فهمـﮯ ؟!
ايـטּ روزهـا اداﮮ زنـده هـا را در مـﮯ آورمـ..
خــــ ـ ــבایا
غـــــم خـــورבه ام به مقــــבارٍ ڪافــــے ،
ممـــــــنوטּ !
میــــل نــــدارم בیگــــر
مـــــــے شــــوב ؛
یــــک استــــڪان مـــــرگ بـــــرایم بریـــــــزے ؟
نِشانـے اَمـ عـَوَض نَشُدِہ
هَنـوز בَر هَـمـاטּ خانِــہ اَمـ
فَقـَـط בیگَـر
زِنـבگـے نِـ❤ـمـےڪُــنَـمـ ...!!!
دلتنــگ نشـدی ببینـــی ،
چگونــه خوبتریــن خــاطره هــــا ،
بــی رحم تــرینشان مــی شود ...
בوـرےمـآن
بَـرآـی تُــو نِـمـﮯבآنَـ م چِـگـونِـ ه مــﮯگُـذَرَـב ...
اَمـآ بَـرآـی مَـלּ .... !
اِنـگـآر بَـر گَـلـُویَــ م خَــنـجَـر گُـذآشـتـِ ه اَنـב وَ نِمــﮯ بُرَنــב .... !!
بـرای خـیـانـت ،
هــــزار راه هــســــت امــا هــیــچ کــــدام
بــه انـــدازه تــــظـــاهـــر
بــه دوسـت داشـتـن کــثـیــف نـیـســـت ..
دلگیــــــر میشومــــــــــ وقتــی:
فکــــــر میــــکنم کهـــ عاشقانـــــــه هــایی که برایتـــــــ مینویسَـــــم
مثلِـــــ چای هایــــی هستَنــــد که خـــورده نمیشـــــوند!!!!
یَخـــ. میکننــــــد و بایـــد دور ریختـــــــ...!!!
از درد بـی خـبـری کـمـرم مـیـشـکـنـد..
چــ ه سـاده ام مـ ن...
گــریــ ه مـیــکـنـم امــا تــو در اغــوش او شــاد مــیـخـنـدی..
دستـ ـم
بـه سمـت ِ تلفُـن مـی رود و
بـاز میگـردد
چـون کودکـی کـ ـه بـ ـه او گفتهانــد
شیرینـی روی میـز
\"مــال ِمهمــ ـانهـاست \"
بـزرگ ڪہ مے شوے ،
غصـہ هایت زوבتر از خودבت قـב مے کشنـב ؛
בرב هایت نیز !
غاقل از آنڪہ لبخنـבهایت را בر آلبوґ ڪوבڪے ات جا گذاشتے ...
خــدایـــــا ...
گـِـــله نـمی کــنم
ولــی ...
کـمـی آرامــتــر امتحانم کُــن !!
بـه خـودتــ قَسَـمــ خســتـهـ ام . . .
بــﮧ دعــانــویــس گــفـتـم
جــورے بـنـویــس ڪــﮧ
פــتـمــاً بـیـایــد . . .
نــﮧ او پــرســیـد چــﮧ ڪـسـے ،
نــﮧ مــטּ گـفـتـم مـــرگ . . .
هر روُز نَبـــودَنَت رآ بَر دیــوار خَط کِشیدَم
ببــین اینــ دیـوار لامُرُوَت دیگَر جایی برایِ خَط زَدَنــ نَدارَد
خوشــ بهِ حالـِ توُ کــه خودَت رآ راحَت کَردیـ
یکــ خَط کِشیدیـ تَنها ، آن هَم رویِ مَن...
چـِـﮧ سـَـخــتــهــ ؛
وقـــتــْے لازمِه به یه کَسے فَقط بِگے :
دلــَـم تـــنــگهـــ !
امـــّـــا . . . هـــیــچــکــَـس نــبــاشـِـهـــ ...
وقـتـے نیستے ،
هـَمـ مـَטּ هـَمـ בُنیـآ نـَقـآشے مے کـُنیـمـ
مـَטּ بـآ مـِבاבِ سیـآهـ
בُنیـآ بـآ مـِבاבِسـِفـیـב
مـَטּ روزایِ בُنیـآ رو رَنگ میزَنـَمـ
בُنیـآ موهآیِ مـَنـو
خیلی وقت است که رفته ای ...
اما ...
هنوز هم وقتی شروع به خط خطی میکنم...
نام تو را بی دلیل
هر گوشه کنار می نویسم !!!
دخترکم هیچوقت هم آغوشی هایت را با عشق اشتباه نگیر
هیچ مردی در تخت خواب نامهربان نیست...
این روزها همه ادعا دارن طعم خیانت را چشیدن ...
همه ادعا دارن که بدی را به چشم دیدن..
همه ادعا دارن که تنهایی را چشیدن ...
یه سوال بزرگ
پس کی این دنیا رو گند کشیده ؟؟؟؟!!!
دلم پر از زخم هایی ست که قرار است ،
هر وقت بزرگ شدم از یاد ببرم!!!
به دلم میگویم : آن یوسفی که بازگشت به کنعان استثنا بود!
تو غمت را بخور ...
سه نصفه شب...
همه جا سکوت ...
گوشی رو برمیداری ...
مینویسی " من خوابم نمیاد "
ولی کسی رو نداری که بفرستی ...
به این میگن: تنهایی
این روزها عجیب دلم بچگی میخواهد
خسته ام ...!
یک قلم لطفا ...
میخواهم خودم را خط خطی کنم...!
کاش باز معلمی بود و انشایی میخواست
" روزگار خود را چگونه میگذرانید " !
تا چند خط برایش درد و دل کنم ...
قدم نزن اینجا !
این شعر ها ... آنقدر بارانی اند که
میترسم تمام لحظه هایت خیس شوند...
دست سرنوشت را باید قطع کرد
او دزد آرزو های من است...
سخت ترین کار دنیا
بی محلی کردن به کسیه که
با تمام وجود دوستش داری ...!
بعضی ها گریه نمیکنن !
اما از چشمهایشان معلوم است که
اشکی به بزرگی یک سکوت ،
گوشه ی چشمشان به کمین نشسته ...
نــپــرس ...
هیچ نپرس از دلم ...
همین " چه خبر "
همین " چه میکنی این روز ها "
سوال بدی است ...
اولین بار نیست که گریه میکنم
اما اولین باری است ...
که گریه آرامم نمیکند ...!
آنچه نامش زندگی است مرا کشت
مانده ام ... آنچه نامش مرگ است
با من چه خواهد کرد ...
تعداد صفحات : 2