بدترین نوع شکست عشقی اینه که طرفت بعد این همه وقت و با کلی قول و قرار، خیلی بی صدا و با یه بهونه کلیشه ای ترکت کنه.. و تازه عشق اولت هم باشه.. می سوزی تا بمیری.. ولی دست بالا دست زیاده..
مُسآفر کناری ام که پیاده شد
پنجره ای گیرم آمد
باقی مسیر را گریستم....
تمام تنهایی هایم را مدیون تو ام
ای همه خوبی چه خوب شد که رفتی
آخر بی تو به خود رسیدم
تو سرو پا ادعای عزیزم!!
انکار نکن...
عشقت را چشیدم... طعم کشک میداد!!
هر چند ازت دورم
باور کن ای سنگ صبورم
هنوز که هنوز است دوستت دارم.
من که هر گوشه ی این شهر، از تو یه خاطره دارم...
آخه تو که یه روز عشق منیو یه روز دیگه عشق یکی دیگه
خدا اشکامو دید یه روزی خودش تقاص کاراتو میده
پشیمون میشی یه روزی که دیره
تو قلبم یکی جاتو میگیره
فکر میکردم آنقدر از نگاهم بیزار شده ای که دور دور رفته ای... .
اما دور شده بودی تا پا به پا شدنت را نبینم... و اشکهای.
خداحافظی را!!
دیگر خسته ام کردی، میدانم زندگی من بعد از تو روال عادی خودش را طی می کند. آنقدر هم مهم نیستی که بعداز تو روزهایم تکراری شود...
ازش پرسیدم چقدر دوستم داری؟ گفت به اندازه شکوفه های بهاری و چه راست میگفت.. چون شکوفه های بهاری مهمون دو روزه بودن....
زمانی آرزوی هر روز دیدنت را داشتم اما هر روز ندیدنت آرزوی امروز من است!
عشق من چه زیبااجرامیکنی خط ب خط تمام گفته هایم رامو ب موتمام آرزوها وخواسته هایم را.............. اما برای دیگری..
لعنت به من چه ساده دل سپردم
لعنت به من اگه واسش میمردم
دست منو گرفت و بعد ولم کرد
لعنت به اون کسی که عاشقم کرد
لعنت بهش...
هی تو...
میدانی کجای زندگی ام دلگیرتر است؟
آنجا که در میان خنده هایم
ناگهان بغض می کنم...
سالهاست که مرده ام
بی تو
نه بوی خاک نجاتم داد،
نه شمارش ستاره ها تسکینم...
چرا صدایم کردی؟
چرا؟
خوب به یاد دارم حافظه ی قوی داشتی...
تمام جملات و حرکات روز اول اشنیاییمون و تمام ملاقات هامون رو به یاد داشتی...
اما این روزها چه فراموشکار شدی...
چه زود فراموش شدم...
چه ساده از زندگی ات مرا خط زدی...
دیروز در دادگاه به عنوان متهم نشسته بودم...
شاکی کاغذ بود....
نوشته هایم تنش را مجروح ساخته بود...
منتظرم تا قاضی فردا حکم نماید...
بهترین ها همیشه می مانند...........
شاید جلوی چشم نباشند.............
اما در دل ماندگارند...........!
در صفر مطلق ذوب می شوم..........
وقتی به کفش هایت کنار کفش هایش فکر می کنم......
آفرین به تو! به قول خودت ما ثابت شده ایم...
خواستم بگم که بدونی شما ام واس ما ثابت شدی.
ثابت شده ای
رفیق مثل کفش می مونه رفاقت مثل جاده چقدر سخته وسط جاده ببینی پا برهنه ای!...
من عاشقانه هایم را
روی همین دیوار مجازی می نویسم!
از لج تو...
از لج خودم...
که حاضر نبودیم یک بار
این ها را واقعی به هم بگوییم...!
خدایا....
شرمنده ام که به خاطرش باقسمتت جنگیدم...
او ان که تظاهر میکرد نبود...
راستی، هنوزوعده هایمان رابیادداری؟
قراربودوقتی پیرشدیم
خودت قاشق غذارادردهانم بگذاری
و گاهی دندان های مصنوعیم راقایم کنی
دیگر کار از کار گذشته
فقط تورابه خداقسم، کس دیگری را بجای من در این رویاها نیاور!!!
سخت ترین فعلی که برایت به سادگی صرف کردم، عمرم بود!
دلنوشته های غمگین 93